لجستیک کلان همچون اقتصاد کلان به مسایل لجستیکی فرابنگاهی توجه می کند. لجستیک تجاری را می توان هم ارز با لجستیک کلان دانست. به طور کلی، لجستیک تجاری به موضوعات لجستیک و زنجیره تامین در سطح کلان (و نه بنگاهی) می پردازد و گاهاً آن را با عناوینی چون «لجستیک ملی» یا «لجستیک فرابنگاهی» نیز می شناسیم.
لجستیک تجاری دامنه ای از فعالیت های ضروری تجاری همچون: حمل و نقل، انبارداری، یکپارچه سازی بارهای تجاری، امور گمرکی و تبادلات مرزی تا سیستم های توزیع بین المللی و درون کشوری را شامل می شود. لجستیک تجاری را می توان اسکلت تجارت توصیف کرد. باید توجه داشت که توانایی یک کشور در تجارت جهانی کنونی به دسترسی بازرگانان آن کشور به شبکه های لجستیکی جابجایی محموله های باری در سطح جهانی وابسته است. همچنین کارایی زنجیره های تامین یک کشور (از بعد هزینه، زمان و قابلیت اطمینان) به ویژگی های مشخصی از بازرگانی داخلی آن کشور (عملکرد لجستیکی) وابسته است. داشتن عملکرد لجستیکی بهتر و تسهیل سازی تجارت به نحو قابل ملاحظه ای با شکوفایی تجارت، تنوع صادرات، جذابیت برای سرمایه گذاری مستقیم خارجی و رشد اقتصادی مرتبط است.
زیرساخت های لجستیکی، خدمات لجستیکی، امور و فرایندهای گمرکی، ترانزیت و صادرات مجدد، ردیابی/ردگیری محموله های ارسالی و لجستیک بین الملل حوزه های اصلی لجستیک تجاری را تشکیل می دهند.
