نظریه بازی ابزارهایی برای پیش بینی پیامدهای مربوط به گروهی از عوامل تعامل گرا ارائه می کند که در آن حرکت هر عامل، مستقیماً در عایدی عوامل شرکت کننده دیگر تاثیر می گذارد. نویسنده کوشیده است مفاهیم پایه را با استفاده از مثال های واقعی در شاخه های مختلف اقتصاد، معرفی کند. وی بازی ها را به چهار دسته ایستا با اطلاعات تمام، پویا با اطلاعات تمام، ایستا با اطلاعات ناتمام، و پویا با اطلاعات ناتمام تقسیم می کند و با توجه به این تقسیم بندی، ابزارهای مورد استفاده در تحلیل انواع بازی ها را بیان و چهار مفهوم تعادل را مطرح می کند: تعادل نش کامل بازی فرعی، تعادل نش بیزین، و تعادل بیزین کامل.