یکی از اختلالات شخصیتی که به درجات مختلف در همه افراد وجود دارد، خودشیفتگی است. خودشیفتگی گستره وسیعی از ویژگی های شخصیتی است که شامل احساس اغراق آمیز خودستایی، تمایل به داشتن قدرت یا موفقیت نامحدود، نیاز به تحسین، محق پنداشتن خود، فقدان همدلی و بهره کشی و استثمار دیگران می باشد. جایگاه قدرت و نفوذ زمینه ساز خودشیفتگی است. شخصیت های خودشیفته غالباً به موقعیت های عالی مدیریتی در سازمان نایل می گردند. خودشیفتگی در بین مدیران عالی سازمان ها پدیده ای بسیار رایج است.
