نویسنده کتاب، علیاشرف افخمی :
جزیرهای بسیار کوچک، مخوف، غرق در فقر، فحشا و فساد، در مدتی کوتاه از یک کشور جهان سوم به جهان اول ارتقا یافت و به نیویورک آسیا و «معجزه قرن» شهره شد. منظورم «شهر-کشور سنگاپور» است. کتاب حاضر به تجربه «لی کوان یو» و «سنگاپور» میپردازد. وی با اتخاذ استراتژی متمایز بلندمدت نگر، کشوری را که وجود نداشت، طی سه دهه ساخت و به مردمش از قومیتهای مختلف، هویت ملی یگانهای بخشید. وی در گفتگویی پربار به من گفت: «در سنگاپور فکر است که کار میکند. برای بقا نباید به چیزی کمتر از «عالی» قانع باشیم. یک رهبر باید خوشبختی خود را در خوشبختی مردم کشورش بداند. برای رهایی از فقر و فساد، باید اعتماد مردم را جلب و در بهبود وضعیت معلمان و توسعه آموزش بویژه کاربردی سرمایهگذاری کرد. بهعلاوه باید به استراتژیهای: تعامل با جهان، اقتصاد باز، جذب سرمایهگذاری خارجی، تربیت مدیران جهانتراز، شایستهگزینی، نوآوری، استقرار نظم، مشارکت مردم و فسادستیزی پایبند بود.»
در کتاب حاضر، همچنین بخشهایی از آخرین کتاب «هنری کسینجر» به نام «شش استراتژی رهبری» را به لحاظ نگاه متفاوت ایشان درباره رویکرد استثنائی لی کوان یو، ترجمه و در فصل 9 اضافه کردهام.
سفر پرچالش بنیانگذار سنگاپور را، به سوی موفقیت بخوانیم و با درس گرفتن از تجربیات ارزشمندش، زمینه «تکرار اشتباه» را، که من آن را سندروم «سعی در خطا» مینامم، از بین ببریم و شکوفایی اقتصاد و رفاه مردم را شتاب بخشیم. حواسمان باشد: «توسعه اتفاقی نیست»