نظریه اقتصادِ قراردادها در حقیقت رویکردی نوین به تعاملات اقتصادی به گونه ای است که تخصیص منابع را با درنظرگرفتن انگیزه و اطلاعات، تحلیل و بهینه یابی می کند. قابلیت تغییر جزئیات قواعد بازی، چانه زنی، قدرت اقتصادی، طراحی مکانیسم و یا استفاده از مکانیسم های طراحی شده و بسیاری ویژگی های دیگر به این نظریه قدرت تحلیل بالا و متفاوتی را نسبت به سایر رویکردهای موجود داده است. دخیل کردن قیدهای مشارکت، سازگاری انگیزشی، تایید ناپذیری، عقلانیت محدود بازیگران اقتصادی و دیگر قیدها در تبیین واقعی تر مدل ها کمک کرده است. مدل سازی باز ریاضی و قابلیت اضافه و کم کردن پارامترهای قراردادی، انگیزشی و اطلاعاتی می تواند تنوع بالایی برای مدل های طراحی شده و در نتیجه انعطاف بیشتری را برای این نظریه فراهم آورد. رویکرد تعاملی و قراردادی ویژه این نظریه امکان تحلیل و بهینه یابی قراردادهای اقتصادی اسلام را نیز فراهم می کند و رویکردی علمی و مناسب برای تحلیل های نوین اقتصاد اسلامی فراهم خواهد کرد.