فهم چگونگی جبران عقب‌ماندگی اقتصادی (هم‌پایی) همواره سوال جذابی برای متفکران بوده است. پروفسور کئون لی، استاد دانشگاه سئول اخیرا رویکردهای بدیع، ناب و بدیلی را در برابر نظرات موجود مطرح کرده است که از زاویه دیگری از پدیده هم‌پایی کره جنوبی و تایوان پرده برمی‌دارد. وی این بار به سراغ نقش دانش و تکنولوژی رفته است و نشان می‌دهد که مبتنی بر آمار اختراعات ثبت شده در ایالات متحده، هم‌پایی اقتصادی صرفا از طریق دنباله‌روی تجربه کشورهای پیشرفته اتفاق نمی‌افتد؛ بلکه در برهه‌ای از زمان نیازمند خلق مسیر جدید است تا بتواند مسیر میان‌بری را برای رسیدن به کشورهایی که پیشی گرفته‌اند طی کند. این مسیر، نیازمند اندکی ریسک‌پذیری و درایت در شناخت پنجره‌های فرصت و شجاعت در حرکت به آن سمت است. پنجره‌های فرصتی که عمدتا ناشی از تغییرات فناوری هستند و در زمانی که فناوری در نقطه عطف تغییرات خود قرار دارد، پدیدار می‌شوند و این زمانی بوده است که کره‌ای‌ها و تایوانی‌ها آن را کشف کرده و به خوبی شکار کرده‌اند.
فهرست مطالب
بخش اول : مقدمه و چشم‌انداز
فصل اول : مقدمه
فصل دوم : دانش به عنوان عامل کلیدی در هم‌پایی اقتصادی
بخش دوم : تحلیل تجربی در سه سطح
فصل سوم : دانش و هم‌پایی در سطح ملی
فصل چهارم : دانش و هم‌پایی در سطح صنعت: آسیا در مقایسه با آمریکای لاتین
فصل پنجم : دانش و هم‌پایی اقتصادی در سطح بنگاه‌ها: شرکت‌های کره‌ای در مقایسه با شرکت‌های آمریکایی
بخش سوم : به سمت تئوری و نحوه فرار از تله
فصل ششم : به سمت یک تئوری دانش‌بنیان از هم‌پایی اقتصادی
فصل هفتم : چگونه برای ورود به بخش‌های با چرخه عمر کوتاه فناوری، توانمندی‌های فناوری ایجاد کنیم
فصل هشتم : هم‌پایی و جهش قورباغه‌ای در چین و هند
بخش چهارم : نقاط عطف فناورانه و نتیجه‌گیری
فصل نهم : فرضیه‌سازی یک تئوری در مورد نقاط عطف فناوری
فصل دهم : خلاصه و نتایج
کتاب اصلی : Schumpeterian Analysis of Economic Catch-up: Knowledge, Path-Creation, and the Middle-Income Trap
