پروکراستس حاکم ایالتی کوچک بود. او شیوه مهمان نوازی عجیبی داشت. او مسافران را به اصرار فرامی‌خواند، شام مفصلی به آن‌ها می‌داد و از آن‌ها می‌خواست شب را بر تختخواب مخصوصی سحر کنند. او می‌خواست که تختخواب درست به اندازه مسافر باشد. پای آن‌هایی را که بلندتر بودند با تبر تیزی قطع می‌کرد؛ آن‌هایی را که کوتاه بودند می‌کشید تا اندازه شوند.
هریک از گزین گویه‌های این دفتر درباره نوعی تختخواب پروکراستس است. ما انسان‌ها هروقت با محدودیت دانش و پدیده‌هایی که نمی‌توانیم ببینیم، یعنی ناشناخته و نادیده، روبرو می‌شویم برای از بین بردن اضطراب ناشی از آن، زندگی و جهان را به کلیشه‌های ذهنی معدود خود، طبقه بندی های تقلیلی، اصطلاحات معین، و روایت های از پیش تعیین شده قالب می‌زنیم که گاهی پیامدهای خطرناک دارند.
کتاب «تختخواب پروکراستس: گزین گویه های فلسفی و عملی» به همراه خلاصه سه کتاب دیگر نویسنده آن، نسیم نیکولاس طالب، شامل «بلاهت ناشی از تصادفی بودن»، «قوی سیاه» و «درمان طالب برای شکنندگی» توسط سهراب خلیلی شورینی ترجمه و به همت نشر چالش به چاپ رسیده است.
کتاب اصلی : The Bed of Procrustes: Philosophical and Practical Aphorisms
