رام کردن سرمایه داری؛ به روایت مدرسه دوباتن

امروزه تقریبا هر اقتصادی در جهان بر پایۀ سرمایه‌داری سامان یافته است. اما درعین‌حال، تقریباً همه‌جا با ناامیدی و ناکامی و بدگمانی از سرمایه‌داری یاد می‌کنند. جالب اینکه هیچ‌کدام از این نقدها تازه نیستند و از همان آغاز سرمایه‌داری مثل سایه دنبالش بوده‌اند. سرمایه‌داری بارآوری شگفت‌آوری دارد، اما دو عیب بزرگ هم در آن هست: اول اینکه سرمایه‌داری به‌طور نظام‌مند مستعدِ نادیده گرفتن رنج کارگران است، مگر اینکه مرتب جلویش را بگیرند که چنین نکند. دوم اینکه ثروت شرکت‌ها اغلب از عرضۀ کالاهایی می‌آید که آدمی به آنها نیاز واقعی ندارد. چالش آینده در این است که چطور می‌توان از شیوه‌های انسانی و با رفتار درست با مردم و کرۀ زمین پول درآورد و، همچنین، چطور می‌شود از فعالیت‌هایی پول درآورد که به اهداف والاتر آدمیان می‌پردازند.