عنوانِ "مكتب فرانكفورت" به ميراث فكری گروهی از روشنفكران برجسته آلمان اطلاق می‌شود كه با "مؤسسه تحقيقات اجتماعی دانشگاه فرانكفورت" كه در سال 1923 تأسيس شد، رابطه داشتند. از متفكرانِ عضوِ مؤسسه يا منسوب به آن می‌توان از ماكس هوركهايمر، تئودور آدورنو، والتر بنيامين، اريك فروم، لئو لوونتال، هربرت ماركوزه و در دوره‌های بعد، از يورگن هابرماس نام برد. كتاب حاضر می‌كوشد چگونگی شكل‌گيری اين مؤسسه و سير حركتِ آن را شرح دهد و نشان دهد كه در چارچوب اين مكتب چه انديشه‌هایی شكل گرفت، چه مفاهيمی طرح شد، و چه روشی براي تحليل و تعبير مسائل اجتماعی در پيش گرفته عرضه شد. در فصل اول كتاب از ميراث سياسی ـ اجتماعی آلمان در تاريخ معاصر ياد می‌شود؛ در فصل دوم چگونگی ظهور و تكوين مؤسسه تحقيقات اجتماع يا مكتب فرانكفورت مورد بررسی قرار می‌گيرد؛ در فصل سوم، اصول، مبانی و رويكردهای گوناگون نظريه انتقادی معرفی می‌شود؛ در فصل چهارم از نظريه انتقادی و علوم اجتماعی سخن می‌رود؛ فصل پنجم كتاب به نظريه فرهنگ و زيبایی‌شناسی و هنر می‌پردازد؛ و فصل ششم كنكاشی است در آراءِ يورگن هابرماس و كوشش‌های او براي بازسازی نظريه انتقادی.
فهرست مطالب
فصل یکم : میراث سیاسی - اجتماعی آلمان در تاریخ معاصر
فصل دوم : ظهور و تکوین موسسه تحقیقات اجتماعی: مکتب فرانکفورت
فصل سوم : نظریه انتقادی: اصول، مبانی و رویکردهای مختلف آن
فصل چهارم : نظریه انتقادی و علوم اجتماعی
فصل پنجم : نظریه انتقادی و صنعت فرهنگ: فرهنگ انبوه، زیبایی‌شناسی و هنر
فصل ششم : یورگن هابرماس: تداوم و تکامل میراث مکتوب فرانکفورت (بازسازی نظریه انتقادی)
