آنچه که از ابتدای مباحث آکادمیک به ما آموزش داده اند این است که مدیریت لازمه پیشرفت است؛ مدیریت کلید موفقیت است؛ مدیریت خیرخواه همگان است و ... . اما آیا این تلقین و در حالت محترمانه آن، این برداشت صحیح است؟ آیا مدیریت خیرخواه همه است؟ شاید آری و شاید هم نه! این شاید را به این دلیل گفتیم که انسان ها غیرقابل پیش بینی هستند و در عرصه علوم اجتماعی صحبت از قطعیت کردن، ره به خطا بردن است. اما نکته بسیار مهم و مورد تاکید این است که مدیریت همه خوبی و ایثار نیست! مدیریت وجوه مختلفی دارد که در ساده ترین حالت، می توان آن را به سکه ای تشبیه کرد که لااقل دو رو دارد. یک روی این سکه همان ظاهر عموماً خوش صورت، لطیف و فریبننده ای است که در معرض دید همگان قرار دارد. ولی روی دیگر این سکه می تواند بسی زشت باشد
