تاریخ جمهوری خلق چین را میتوان به دو دوره بازار تقسیم کرد: دوره اول از سال 1949 تا 1978 (دوره مائوئیستی) و دوره دوم از سال 1978 (یعنی از آغاز سیاست گشایش و رفرم که دنگ شیائوپینگ مبتکر آن بود) تا امروز. همانطور که میدانیم دوره دوم نسبت به دوره اول نقطه عطف مهمی بهشمار میرود ولی عناصر تسلسل را نیز نباید از نظر دور داشت. در واقع موفقیتهای سیاست «رفرم و گشایش» توانست از برخی جوانبی که در دوره اول تثبیت اقتصاد چین حاصل شده بود، از جمله و بهویژه برنامهریزی، ملی کردن زمین و اهمیت شرکتهای دولتی و همینطور پیشرفت در سوادآموزی استفاده کند. همینطور و به همین دلیل رئیس جمهور کنونی جمهوری خلق چین «شی جین پینگ» توانست نتیجهگیری کند که هر دو فاز «تفاوتهای بزرگی داشتند» ولی «درمقابل هم قرار نگرفته بودند» و «نمیتوان از یکی برای انکار دیگری استفاده کرد یا برعکس».