چه تفاوتی میان سازمان های «نوآور و تحول آفرین» و سازمان های «عادی» وجود دارد؟ چه چیزی سازمان‌هایی نظیر پیکسار، گوگل، فایزر و آکیومن را قادر ساخته است دست به خلق تکنولوژی‌های پیچیده زنند و دنیای پیرامون خود را تغییر دهند؟ چگونه پنتاگرام، به عنوان یکی از برترین شرکت‌های طراحی جهان قادر است بزرگ ترین سوپراستارهای طراحی، معماری و گرافیک دنیا را سال‌ها و سال‌ها در شرکت خود نگه دارد و خالق خلاقانه ترین، چشم نوازترین و تحسین برانگیزترین طراحی‌های جهان باشد؟ رهبران این سازمان‌های نوآور دقیقا چه می‌کنند که باعث می‌شود سازمان‌های‌شان بارها و بارها اقدام به نوآوری کنند؟
فهرست مطالب
1. نبوغ جمعی شبیه چیست؟
2. چرا نبوغ جمعی به رهبری نیاز دارد؟
3. بازتعریف نقش رهبر
بخش اول : ایجاد تمایل در افراد برای خلق نوآوری
4. خلق یک کامیونیتی
5. قوانینی برای پایداری کامیونیتی
بخش دوم : توانایی خلق نوآوری
6. سایش خلاقانه
7. سرعت عمل خلاقانه
8. تصمیم گیری خلاقانه
بخش سوم : اکوسیستم نوآوری برخاسته از نبوغ جمعی
9. یک آزمایشگاه برای زندگی
جمع بندی : کجا می‌توانیم رهبران نوآور آینده را پیدا کنیم؟
کتاب اصلی : Collective Genius: The Art and Practice of Leading Innovation
